#3 Brigitte Buntinx – Managing Director Radar Software

Welkom bij de derde aflevering van de Hogenhouck podcastreeks ‘De mens achterde ondernemer’. Mijn naam is Gijs Scholten van Aschat. Ik praat vandaag met Brigitte Buntinx, managing director van RADAR Software. Welkom.

Dank je wel.

Wat doen jullie precies? Wij maken software, CRM software, voor uren schrijven en facturering voor accountantskantoren. Dus we praten eigenlijk vooral heel veel met accountants. Ja. En die software lever je aan MKB? MKB-accountants, ja.

We gaan even terug, je zat op de middelbare school, wat was je toen voor iemand. Wat wou je gaan doen? Wat was je droom?

Nou ik wilde graag een eigen bedrijf beginnen. Echt waar? Ja, ha, ha. Dat wist je toen al?

Ja, ja, dat wist ik toen al ja.

Hoe komt dat zo? Zit dat in je familie?

Nee, helemaal niet nee, helemaal niet en op een of andere manier had ik tijdens mijn middelbare school, echt heel erg van ik wil voor mezelf alles kunnen regelen, voor mezelf kunnen zorgen, mijn eigen beslissingen kunnen nemen. En dat trok ik zo ver door, dat ik dacht van als ik dan een eigen bedrijf heb, dan heb ik het helemaal zelf in de hand. Ik bedoel, ik had natuurlijk nog nooit ergens gewerkt, dus ik had verder geen werkervaring.

Was je iemand die al meteen de dingen verkocht?

Nee, nee, helemaal niet, nee nee. Het was echt puur. Als ik op de lange termijn dacht, dan dacht ik van nou ik wil het gewoon zelf kunnen regelen.

Had je moeite met autoriteit al, in de puberteit?

Nee, nee, dat denk ik ook niet, ha ha.

Want soms is het zo dat mensen zeggen, nee wil geen baas, ik wil het allemaal zelf doen.

Ja nou ja dat wilde ik dus niet, maar of ik nou moeite heb met autoriteit, dat denk ik eigenlijk niet nee.

Nee maar je dacht ik word ondernemer?

ik wil het in eigen hand houden. Ja.

Je dacht niet aan geld?

Nee, en in die zin dacht ik wel aan geld, dat ik ook zoiets had van, stel je hebt op een of andere manier geld nodig voor wat dan ook, dan wil je niet dat je ergens je hand op moet houden, of van de overheid. Ik had daar allerlei ideeën van dat het dat je dat dan ook zelf regelde. Op een of andere manier had ook wel het idee als ik dat dan ging doen dat dat qua geld wel goed kwam. Daar heb ik me eigenlijk nooit zorgen over gemaakt, misschien een beetje naïef. Zeker op die leeftijd. Maar goed dat was mijn gevoel toen, dat ik dat dan ook zelf regelde. En ja, dat ik inderdaad, wat ik ook wilde doen, als je ergens tijd voor wilde maken, dat je dat zelf kunt regelen.

Ook baas van je eigen tijd. Ja, baas van je eigen tijd. En toen? Hoe kom je, we maken nu de stap naar de volgende fase. Je bent een bedrijf begonnen? Ja, ja. En hoe kwam dat?

Nou ja, ik heb na mijn middelbare school wel heel even, want ik vind leren gewoon heel erg leuk. Ik vond school leuk. Dus ik heb zelfs even getwijfeld of ik wel moest gaan studeren, want dan ga je dat overdenken en eigen als je hoe meer je weet van hoe het in de wereld in elkaar zit, hoe meer je misschien wel tegen wordt gehouden om te ondernemen, om dingen te doen. Want dan weet je ook veel beter wat er fout kan gaan, en als je er gewoon inspringt nou ja dan. Maar ik vond leren gewoon heel erg leuk, dus ik wilde gewoon naar de universiteit en dat ben ik gaan doen. Eerst technische bedrijfskunde in Eindhoven. En toen had ik nog zoiets van zo’n MBA, dat vond ik niet helemaal je van het. Maar ik denk bedrijfskunde en dan bedrijfskunde dan technische bedrijfskunde, dan zit ik toch nog wel een beetje in die hoek. Maar dat vond ik na een jaar, ja ik was toen denk ik, ik vond toen theoretische, de wiskunde ook heel erg leuk, dus ik ben econometrie gaan doen. En dat heeft natuurlijk uiteindelijk niks met ondernemen te maken, het staat er zelfs heel ver van af. Dus ik ben ik econometrie gaan doen en dat heb ik met heel veel plezier gedaan. En toen was het klaar en toen dacht ik ja, nu is het wel tijd om die droom wel waar te maken.

En hoe ben je gekomen in dit dienstverlenende bedrijf, hoe kwam je daar? Ecnometrie?

Nee het heeft natuurlijk niets met elkaar te maken. Ik ben wel eerst gaan kijken naar of ik iets met econometrie kon gaan doen en dan ga je adviezen geven, econometrische adviezen. Nou wat ga je nou, vanaf de universiteit, daar ga je dan helemaal mee doen. En ik heb nog iets van beleggingen bekeken, maar dan moet je wel vijf jaar bij een bank gewerkt hebben, om op precies zo’n functie om dat gedaan te hebben dus dat dat ging hem allemaal niet worden. Daar kon ik eigenlijk niks mee.

En in die tijd was het heel erg de overstap van WordPerfect naar Word, in het gebruik, dus trainingen daarin. Daar had ik tijdens mijn studie echt nauwelijks wat mee gedaan. Maar op één of ander manier ben ik daar per ongeluk tegen aangelopen en ben ik uit het niks trainingen gaan geven.

En eigenlijk heb je dat doorgezet in je bedrijf? Ja, nou ja dat is het bedrijf geworden in eerste instantie. Dus toen dacht ik van nou wat moet ik in godsnaam gaan doen. Dat was blijkbaar dus niet het doel op zich. Het was niet van wat dan. Ik had totaal geen beeld eigenlijk, van wat ik dan als eigen bedrijf wilde gaan doen. Maar toen ben ik dus trainingen gaan geven. Nou ja, ik had natuurlijk ook totaal geen verkoopervaring, ik bedoel econometrie en sales dat heeft niet veel met elkaar te maken. Ik had ook nog nooit wat verkocht. Dus ik ben uiteindelijk maar gewoon de telefoon gaan pakken, ik ben gewoon maar een bedrijf gaan bellen en gezegd ik wil een opleiding voor jullie verzorgen en toen kreeg ik de eerste vraag nou waarom moet ik dat bij jou doen? En toch dacht ik, ah, dat is een goede vraag, ha ha. Dat is een goede vraag. Wat zei je? Dat is een goede vraag, we komen erop terug. Ha, ha, ik had geen idee. En dus daar ben ik toen wel echt ingerold en gaan nadenken van oké hoe verkoop je jezelf. Ik ben uiteindelijk Harrie, mijn toenmalige partner, inmiddels echtgenoot, maar toen nog niet. Die vond het wel allemaal erg interessant. Die werkte, die had een baan en die is wel mee gaan kijken en die had eigenlijk ook wel zoiets van. Leuk, ik wil eigenlijk mijn baan wel opzeggen en mee gaan doen. Ja we hadden nog niet zo veel, dus toen ben ik mezelf gaan verhuren aan een uitzendbureau en heb ik daar trainingen verzorgd. En daar heb ik wel heel veel van geleerd. Want daar kregen we ook een training van hoe doe je dat bij de overheid, daar waren toen heel veel groot trajecten hier in Den Haag. En nou ja, toen had ik opeens een hele duidelijke mening over hoe ik vond dat zo’n training gegeven moest worden.

En dat kon je in je uiteindelijke bedrijf allemaal ten gelde maken eigenlijk? Precies, ja.

Dus dat heb ik kort gedaan en toen weer dat voortgezet, en ben ik weer de telefoon gaan pakken en ben ik weer gaan bellen. En dat is langzaam groter en groter en groter geworden. Hadden jullie de rolverdeling thuis, en de rolverdeling op het werk, ging dat hand in hand? Hebben jullie elkaar in de haren gezeten? Hadden jullie iets van dit is mijn gedeelte dat jouw gedeelte of ging het heel organisch? Dat ging heel organisch. Die vraag hebben we natuurlijk in de loop der jaren al vaker gehad. Maar eigenlijk ging dat gewoon. Hij zag het gebeuren, dat was leuk.

Maar goed het was eigenlijk jouw initiatief het bedrijf en hij is er bij gekomen.

Ja, wel heel snel. Maar heb jij dan ook later meegemaakt dat ze altijd dachten dat jouw man dan waarschijnlijk, en dat jij van secretaresse, opgegroeid was? Ja, zoiets ja. Dat je moest zeggen van hallo, hoe was dat?

Ja, dat was niet altijd leuk natuurlijk. Maar dat ja, goed dat was wel vaak zo.

En dat corrigeerde je dan? Soms. Vond je dat vervelend?

Ja, uiteindelijk is dat natuurlijk toch vervelend ja, ja, ja. Maar ik corrigeerde het niet altijd en vaak ook niet. En vaak, mijn rol werd ook heel erg de salesrol, ik liet het in begin ook trouwens in het hele sales verhaal als ik op pad ging had ik het daar eigenlijk ook helemaal nooit over. Ook niet zelfs niet, ik ging gewoon op pad en als mensen vroegen wie ik was en hoe en wat, vertelde ik ook dat ik ook de eigenaar was zeg maar. Maar anders vertelde ik dat ook niet eens ik liet het gewoon helemaal in het midden. Wat dat betreft is het natuurlijk wel een mannenwereld, de IT en de accountancy ook, dus.

Maar ja goed, dat kan ook wel een voordeel zijn omdat ze denken, goed ze weet er ook wel wat van.

Ja, precies.

Hey, uiteindelijk heb je je bedrijf nu overgedaan. Ja. Maar nog even, je kan dus eigenlijk terugkijken op een carrière, die je hebt gehad. Ik ben benieuwd, wat is de grootste fout die je ooit gemaakt hebt?

De grootste fout? Ik denk dat het, dat ik toch wat meer, ik heb heel veel zelf gedaan, zelf bedacht en denk dat ik veel meer met trainingen, een coach erbij had moeten halen. Gewoon dat je, ik had natuurlijk totaal geen werkervaring, en eigenlijk nog steeds als je kijkt naar, ja personeelszaken, weet ik het. Ik bedoel, ik heb alles zelf gedaan maar eigenlijk weet ik nog steeds niet, vraag ik me nog steeds wel eens dingen af, hoe gaat dat nou in een bedrijf. Maar is dat een fout?

Ja is dat een fout, of is dat door schade en schande leer je dingen?

Je leert heel veel, maar ik denk dat dingen wel sneller en makkelijker hadden gekund. Maar ja is het fout? Delegeren? Meer delegeren en meer trainingen, sales en marketing training denk ik. Daar heb ik ook heel veel in geleerd, maar ook door zo schade en schande. Dat had allemaal wel makkelijker gegaan en misschien ook wel sneller dingen gegaan. Maar goed, aan de andere kant is het gelopen zoals het gelopen is.

Wat was de beslissing die je ooit hebt genomen?

De beste beslissing, de beste beslissing? Ik denk, nou dat was eigenlijk nog wel in de tijd dat we trainingen gaven, toen hadden we één hele grote klant uiteindelijk, en die slokte zoveel energie op, dat is ook niet altijd positief dan. Want je laat je eigenlijk helemaal ringeloren zou ik bijna zeggen, door één grote klant, daar moet je wel heel veel voor doen. Daarvan hebben we gezegd, daar gaan we afscheid van nemen. En toen hebben we eigenlijk in heel korte tijd, hadden we gewoon heel veel kleinere klanten nieuw, die dan qua omzet hè, want dan kijk je naar je omzet, hetzelfde opbrachten. Maar gewoon veel meer plezier en veel minder die afhankelijkheid van die een grote klant. Dus dat was een goede beslissing? En ja, dat heb ik ook wel altijd onthouden. Er mag nooit één klant zo groot zijn, dat wij allerlei beslissingen die wij nemen doen vanwege die ene klant en niet omdat we het zelf willen. Je moet je onafhankelijkheid bewaren eigenlijk? Ja, ja ook daar weer, is het heel belangrijk om die onafhankelijkheid te bewaren.

Hey, welke offers heb je moeten doen om een eigen bedrijf te hebben?

Heb je het gevoel dat je als je naar andere mensen kijkt, en zegt ja weet je ik heb natuurlijk een eigen bedrijf, dat is hartstikke leuk. Maar heb je ook dat je denkt, ja dat heb ik wel gemist daardoor?

Nee, ik denk uiteindelijk niet, want waar ik het eigen voor wilde, en waarom weet ik echt niet want ik was natuurlijk op de middelbare school ben je heel jong, maar ik wilde ook echt wel, ik denk dat ik vrij ambitieus van aard ben. Ik zag mijzelf ook wel als ik dan ergens ging werken, dat ik daar helemaal door opgeslokt zou zijn en dat ook dan nooit meer dat eigen bedrijf zou beginnen, zeg maar. Dus dat was ook wel zo’n ding, dat ik dat eigen bedrijf begon. Maar de privé- en werk balans, misschien ook wel doordat wij vrij rustig gegroeid zijn, we hebben niet echt met hele grote stappen is dat gegaan, lag eigenlijk wel goed. Dus die onafhankelijkheid. Je hebt natuurlijk altijd je verantwoordelijkheid ten opzichte van je bedrijf, je kunt niet zeggen van nou jongens ik gooi de deur dicht. En dus de offers waren, als ik nu terug kijk, ik heb er wel over nagedacht, dat is met name dat ik best een keer zoals mensen een sabbatical nemen, zodat je ze even wat anders doet. Dat gaat gewoon niet, Je kunt er niet even tussenuit. En je gaat niet je baan opzeggen en je gaat eens wat anders doen. En dat soort r momenten heb ik natuurlijk ook wel gehad en dat is wel dat vond ik wel de grootste offers. Ja, en of dat nou een echt zwaar offer is, dat dat valt wel mee hè.

En gaat dat nu veranderen denk je? Want je hebt je bedrijf verkocht?

Maar goed, laten we nog even teruggaan. Waarom heb je je bedrijf verkocht? Het lijkt me dat je het hartstikke leuk vindt, je zit on top of the world, je bent er goed in. En toch heb je het verkocht. Waarom?

Om toch, ook voor de toekomst, een keer wat anders zien.

Dus dat betekent dat je zegt, ik heb het verkocht. Heb je het voor het geld gedaan?

Het was wel het moment, we zagen wel dat er gebeurde in onze markt heel veel, en daarom kwam het eigenlijk opeens vrij snel samen, dat het nu gebeurde. Ik bedoel, het had ook over een jaar gekund of over vijf jaar bij wijze van spreken.

Maar is het zo dat je, heb je het zelf geïnitieerd of ben je benaderd?

We zijn benaderd.

Aha, en toen ben je erover gaan nadenken?

Precies, en je ziet het dan gebeuren. Je wordt benaderd, je gaat er over nadenken, er gebeurt opeens een hele hoop in onze markt. Er worden veel overnames gedaan. We zijn ook niet zo groot, dus je moet ook niet in, we vechten al altijd tegen hele grote bedrijven. Dus je moet ook niet in je eentje overblijven. Het is natuurlijk wel de kers op de taart dat je het ook succesvol verkoopt, ik bedoel wat er overblijft en waar je het uiteindelijk dan ook voor gedaan hebt, is natuurlijk toch ook financieel.

Je kunt natuurlijk zeggen dat het niet zo is, maar dat is natuurlijk wel zo, dat is natuurlijk dan toch het eindfeestje. Dus dit kwam ook gewoon samen dat dit het moment was.

Maar je zit er nog in? Hoe kan dat dan? Je hebt het verkocht maar zit er nog in. Kun je geen afscheid nemen?

Ja, nou we vonden het wel heel belangrijk dat het niet opeens weg is. Het blijft nu bestaan. En we zijn met een ontzettend leuk team bezig, dus wat dat betreft is het best moeilijk om afscheid te nemen. Maar stel je het uit of is het zo dat je heb gezegd, nou weet je ik heb een interim-periode van drie jaar of twee jaar en daarna neem ik echt afscheid?

Ja, ik wil dat voor mezelf, ik weet niet hoe lang die periode is, daarin ben ik nog wel een beetje zoekende maar ik denk wel dat het inderdaad zo’n periode van een – twee jaar. Dat je zegt van nou dan zie je het ook nog zo dat ik vind wel heel leuk om te zien wat het nu met een groot bedrijf erbij wat er nu voor mogelijkheden zijn. En dan ga je natuurlijk heel anders met dingen om, terwijl je toch het bedrijf verkocht hebt.

Maar deel je nog de lakens uit?

Ja, ja, best wel. We moeten natuurlijk wel rapporteren hè. Aan de grote aandeelhouder? Ja precies. Maar ja, intern is er vrij weinig veranderd.

Nee, maar het echte afscheid komt dus eigenlijk nog?

Ja precies. Dat was ook wel, 20 november is het verkocht en heb je eigenlijk een soort van afscheid toch. En dan ga je na het weekend, het was een vrijdag ook, en op maandag ga je gewoon weer naar je werk. En dus toen dachten we oké dus het is eigenlijk een soort van afscheid maar er komt nog een afscheid.

En wat nu als je zegt, over drie jaar dan zegt de aandeelhouder, nou het is nu wel genoeg geweest, we willen misschien op een beetje de stijl van het bedrijf veranderen. Wat is dan je grootste zorg?

Mijn grootste zorg? in de zin van?

Nou, over je kind wat je achterlaat.

Ja, nee, nee, vind het als het nu voortgezet kan worden, en ook voor iedereen die er werkt heeft gewoon zijn plekje, en ze gaan het nu anders doen. Want ik zie ook wel heel veel dingen die anders kunnen hè. Want ik heb keuzes gemaakt op een bepaalde manier. Ik zou het ook wel heel mooi vinden als het gewoon nu een keer echt nog flink groeit bijvoorbeeld.

Maar het kan natuurlijk ook zijn dat ze mensen ontslaan, dat jij zegt, waarom ontsla je die nou?

Ja, daar is nu helemaal geen sprake van. Dat zou wel gek zijn. Maar je goed daar heb je dan niks meer over te zeggen. Maar het zou mooi zijn als het nu de komende tijd nog opbloeit tot iets groters.

Maar goed over twee jaar sla je de deur dicht. Eigenlijk zou je misschien wel niet meer hoeven te werken, denk ik? Het zou niet hoeven?

Maar je gaat het wel doen waarschijnlijk? Kan je niet stilzitten? Of wat is het eerste wat je gaat doen?

Ja. Ga je een wereldreis maken? Ja, reizen, eerst even niks?

Met je man? Ja.

Ja. En wat ga je dan doen? Weet je dat al?

Ja wat? Ga je fietsen, ga je?

Nou ik wil wel, ik kan niet varen, maar ik wil wel echt het water op. Ietsm et varen. Dus daar hebben we wel wat ideeën over, maar nog niet heel expliciet. Maar wel ver weg, en iets met varen, ja. Een tijdje niks, dat zou stap 1 zijn. En dan ook weer eens rustig bezinnen. Want dat komt er eigenlijk niet van, je wordt toch geleefd natuurlijk. En wat er nu in je bedrijf omgaat, dat is wat je bezig houdt. En dan zou ik ook wel eens rustig willen nadenken van wat biedt de wereld nog meer. Ja, nu een keer wat anders.

Ik ga je een gedicht voorlezen moet, moet jij eens op reageren. Oké, spannend.

Het is een gedicht van een Griekse dichter, Kaváfis, en dat heet ‘Versterking’.

Wie zijn geest verlangt te sterken

Moet zich losmaken van de eerbied en de onderwerping

Van de wetten zal hij sommige in ere houden

Maar voor het merendeel zal hij én wetten én gewoontes overtreden

En van de algemeen aanvaarde en niet bevredigende achtbaarheid, maakt hij zich los

Van de genietingen zal hij veel leren

De vernietigende daad zal hij niet vrezen

Het halve huis moet worden neergehaald

Zo zal hij zich op rechte wijze ontwikkelen tot inzicht

Wow, kun je dat nog een keer lezen?

Hij zegt eigenlijk, in dit gedicht zegt hij dat je, als je onafhankelijk wil zijn, dat je je eigen wetten maakt. Dat je niet teveel de achtbare, hoe de wereld, dat je je daartegen moet verzetten. Hij zegt: het halve huis moet worden neergehaald, de vernietigende daad moet je niet vrezen. Ja, hè. Om iets te maken moet je ook durven dingen kapot te maken eerst. Af te breken. Van de genietingen zal ik veel leren, zegt hij. Heb jij dat ook gedaan? Van de genieting, of de vernieling. Begrijp je? Dat je, hij zegt om iets te kunnen bereiken zal je ook af en toe iets kapot moeten maken. Of van het genot kan je ook wat leren. Heb je dat toegelaten?

Nou het was natuurlijk na mijn studie, was het heel voor de hand liggend dat je gewoon een mooie baan in gaat. Bij een groot bedrijf, dat was eigenlijk de normale weg geweest, denk ik. En, nou ja vernietiging, ik bedoel ik denk dat het een soort van vernietiging was, dat ik dat dus inderdaad niet ging doen. Ik zag wel dat als ik dat ging doen kwam, dan kwam ik daar nooit meer uit. En dat was wel tegen, denk ik, de normale stroming in, en daar heb ik wel van genoten. Want het was ook wel echt een avontuur. Ik bedoel, wij zaten wel echt back-to-basics bijna, dingen zelf op te bouwen. In een achterafkamertje, met ordners, met een cursusruimte zelf, netwerkkabeltjes trekken, de gekste dingen. Dat was ook wel een avontuur en daar leer je natuurlijk heel veel van. Dus van dat avontuur heb ik wel genoten, om al die dingen zelf te doen. En ik denk, ja ik vond het een fijn avontuur. Ik heb er van genoten.

Hé en als iemand nu voor zichzelf gaat beginnen, een ondernemer? Wat zou jij als senior dan als advies geven? Dat je zegt, onthoud één ding wat ik geleerd heb is…

Kijk wel om je heen, laat anderen toe, luister naar, want dat heb ik af en toe te weinig gedaan. Neem kennis aan van anderen, van wat dan ook. Ik vond vooral van name sales en marketing, want dat was absoluut niet mijn ding, nu wel, maar toen niet. Laat kennis van anderen toe ook al heb je zelf een misschien hele eigenwijze mening over dingen, laat dingen toe.

En waar ben je het meest trots op?

Waar ben ik het meest trots op?

Dat ik, ik denk het onafhankelijke bereikt heb en mijn aandacht aan, wie ik ben en de mensen om me heen heb kunnen geven, zoals ik dat bedacht had.

Wat vind je meer waard tijd of geld?

Tijd of tijd… Nee, tijd ja, tijd. Misschien heb je wel geld nodig als je veel tijd hebt.

En is er een wens die je nog zou willen vervullen? Een wens? Ja, dat is dat is nou precies waar ik de komende tijd eens heerlijk over na wil gaan denken. Welke wensen ik nou eigenlijk heb, ja.

Ben jij je bewust geweest van wie de mensen waren die jouw bedrijf overnemen, heb je daar een bewuste keuze in gemaakt? Of was het, waren er andere partijen? Wat is nou precies het criterium waarop je gekozen hebt?

Ja, je weet het natuurlijk nooit zeker hè. Want het is altijd van afstand, zeker in deze tijd. We hebben alles alleen maar online meegemaakt. Dus dat is wel een beetje vreemd. Maar het was wel helder dat Visma het bedrijf, ze hebben ook de afgelopen jaren al meer partijen overgenomen, die waren ook nog allemaal intact. Dus ook de teams zijn nog allemaal gewoon helemaal intact en dat vond ik wel heel belangrijk.

Waar heb je naar gekeken? Wat was je dat je kan zeggen maar zij bieden zo veel meer. Was dat een criterium? Nou laat ik het zo zeggen, was het de kwaliteit of het geld? Nee, want we hebben uiteindelijk een partij die meer bood, hebben we dus niet gekozen. Ook omdat we daar de indruk hadden dat het inderdaad het bedrijf meteen opgeknipt zou zijn en misschien ook wel de mensen meteen op straat zouden staan. Dus dat is je dan uiteindelijk meer waard?

Ja, ja. Het moet toch ook een feestelijke afronding zijn. En ik vond het wel, ja al die jaren dat je dit opgebouwd hebt moet ook een feestje zijn aan het einde. Dus dat moet dan wel kloppen. En als je dan met een rotgevoel, toch het een en ander gewoon achterlaat eigenlijk, dan is dat feestje toch een stuk minder.Nou ja, dat is toch ook wel denk ik interessant om te horen van andere mensen, dat dat eigenlijk toch wel zwaarder weegt.

Ja. Kijk ik kan me voorstellen dat als je dat niet gedaan had, en inderdaad dan een partij die meer geld bood, dat je misschien ook wel slechter slaapt?

Ja, dat zou kunnen ja, ja. Ik bedoel, kijk laten we eerlijk zijn, je wil dit ook financieel gewoon tot een goed einde brengen. Je wilt natuurlijk mooi bedrag hebben, dat geeft natuurlijk uiteindelijk de waardering en het feestje wat je viert na al die jaren van je onderneming. Dus natuurlijk is dat belangrijk. Maar, als je kunt kiezen en ja het verschil is. Ik bedoel het kan best een aanzienlijk verschil zijn, maar als het gewoon goed is en het ene voelt beter dan het andere, ja dat is dan wel wat waard. Want dat is wat je achterlaat. Dat is wat je je hebt opgebouwd uiteindelijk.

Heb jij kinderen? Wat gaan ze doen? Weet je dat al?

Nee, ze heeft geen idee. Hoe oud zijn ze? Een meisje van elf, Eva. En het grappige was, ze wilde absoluut niet dit bedrijf. En dat is ook nooit mijn bedoeling geweest. Zij moet haar eigen keuzes maken. Dat vond ik ook heel belangrijk. Maar zij vond het ook wel heel gek dat het bedrijf werd verkocht.

Zie je in haar al een onafhankelijke ondernemer?

ik zie wel onafhankelijkheid in haar, of dat ze ondernemer wordt of een andere manier van onafhankelijkheid dat weet ik nog niet, maar ja, ze heeft wel een heel eigen mening in ieder geval.

En stel, dit is allemaal achter de rug en dan ineens denk je, weet je wat? Ik ga dát doen! Zou je dan weer opnieuw beginnen?

Ja, ja. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan.

Zou je dan denken in dezelfde of zou je dan iets heel anders gaan doen? Zou je dan cactussen gaan importeren bijvoorbeeld?

Bijvoorbeeld, ja. Het zou best iets heel anders kunnen zijn. Ja. Zeker als ik het nou weer opnieuw, dan zou ik wel iets heel anders willen doen. Maar wel gewoon weer je eigen business? Ja, wel een eigen business. Maar het hoeft ook niet in ICT, in software of accountants. Maar gewoon eens een hele andere wereld.

Het kan ook een antiekwinkel op de Dennenweg zijn?

Ja, helemaal goed.

Dus dat zit er gewoon in?

En stilzitten is niet je sterkste kant waarschijnlijk?

Nee, nee, nee, ik denk wel dat ik weer wat wil gaan doen. Ik denk dat helemaal niks dat is ook zo… Het kan ook zijn dat je misschien zegt, ik doe iets in de maatschappelijke zin. Voor fund raising voor iets goeds of zo?

Geen idee. Maar het hoeft voor mij niet perse weer een heel bedrijf te zijn, denk ik, weer een heel bedrijf met mensen erbij, met personeel, dat hoeft denk ik niet meer. En het kan inderdaad ook iets zijn met vrijwilligerswerk, het maakt niet uit. Dat zou ook kunnen. Maar wel iets doen ja.

Brigitte, dank je wel voor het leuke gesprek, ik wens je veel succes. Ik ben benieuwd wat je over twee of drie jaar gaat doen. Waar je naar toe gaat varen. Of je dan al een goede zeemansknoop kunt leggen, want dat heb je dan wel nodig. Kan je dat?

Nee nee nee, dat ga ik dan wel leren.

Dan weet je wat je komende drie jaar moet doen, leren zeilen. Precies, dat is mijn wens dan. Goed zo.

Dank je wel. Oké, dankjewel

U luisterde naar de Hogenhouck podcastreeks ‘De mens achter de ondernemer’. Hogenhouck m&a, business as unusual. Kijk op hogenhouck.nl.